မေသခ်ာတဲ့ အိမ္မက္နဲ႕စိတၱဇဆန္ဆန္အလြမ္း

အလြမ္းတစ္စကိုထုတ္လို႔ အားတစ္ခုဖန္ဆင္းၿပီး

ေလွတစ္စင္းကို ရြက္ဖြင့္ကာ

နင္ ရွိရာအရပ္ကို ခရီးႏွင္လာတယ္.........

ငါ့ စိတ္မွာ.........

နင့္ ကို ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔တင္

ေလွငယ္ဟာ ၿမင္းတစ္ေကာင္အလား

အလြမ္းလိႈင္းဂယက္ေရၿပင္ကို လစ္လ်ဴရႈ႕လို႕

အခ်စ္မာန္္နဲ႔ အေျပးလာေနတယ္....

ဒီအခ်ိန္မွာ ငါဟာအိပ္စက္ေနတာေပါ့

အိမ္မက္က ထုံးစံအတိုင္း

ငါ့စိတ္အလိုက် စီးေမ်ာခြင့္ေပးလိုက္တယ္

ဒါနဲ႕

ခ်စ္သူရွိရာ အလွကမၻာသို႕

ဆိုက္ေရာက္ေတာ့

ငါ့စိတ္ထဲမွာ တေငြ႕ေငြ႕နဲ႕

ရင္ခုန္သံတခ်ိဳ႕ ေႏြးေထြးလာသလိုလို

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အားလုံးၿပည့္စုံသြားသလိုလို

ငါေမွ်ာ္လင့္ေနတာက ဘာလဲ

တခ်ိန္မွာ သူနဲ႕ဆုံရမယ္လို႕

ရည္ရြယ္ခဲ့တယ္ေလ

အခု ငါ့ဆႏၵေတြၿပည့္ၿပီေပါ့

မင္းရွိရင္ ငါဘာမွမလိုဘူး

ဒီေန႕ ဒီည

အိမ္မက္ထဲမွာ အခုမင္းနဲ႕ဆုံခဲ့ၿပီ

ငါအိမ္မက္လို႕ မထင္ခ်င္ဘူး

တကယ္ေတြ႕ရတယ္ ထားလိုက္ပါေတာ့

အဲ့ဒီေတာ့

ငါမႏုိးထခ်င္ဘူး ငါ့ကိုဆက္လက္အိပ္စက္ခြင့္ၿပဳပါ

မင္းမပါပဲ အိမ္မက္အၿပင္ကမၻာသို႕

ငါတစ္ေယာက္တည္း မႏိုးထခ်င္ဘူး

အခု

ငါ့ရင္ခြင္ထဲမွာ မင္းရွိေနတယ္

ငါေက်နပ္တယ္ေလ

ရင္ခုန္သံေတြေတာင္ ေႏြးေထြးမယ္ၾကံလို႕

မခြဲခြါရဖို႕ ဆုေတာင္းယုံရွိေသး

ငါရြက္လႊင့္ခဲ့တဲ့ ေလွငယ္က

ခ်စ္သူဇနပုဒ္က ထြက္ခြါဖို႕ၾကိဳးၿဖီးေနၿပီေလ

အား … နာက်င္လိုက္တာ

ကယ္ပါအုံးဟာ

ငါအခုကဗ်ာစပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး

ေယာင္ရမ္းၿပီး ထေအာ္လိုက္ေတာ့

ရင္ခြင္ထဲမွာ ဟာသြားသလိုပဲ . . .။

ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့

ငါမအိပ္ခင္က ငါသူဓါတ္ပုံကိုၾကည့္ၿပီး

ေဆြးရင္းနဲ႕အိပ္စက္ခဲ့တာကို

အခု

ငါ့ပါးေပၚမွာ မ်က္ရည္တခ်ိဳ႕နဲ႕

ခ်စ္သူဓါတ္ပုံေလးကပ္ေနတယ္ေလ

ေအာ္ …ခ်စ္သူရယ္

အရမ္းလြမ္းတာပဲလို႕ ငါညည္းယုံမွတပါး

တၿခားဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ ။

ဒါေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္

ဆက္လြမ္းယုံသာရွိေတာ့သည္မို႕

အလြမ္းေတြကို ဖုန္သုပ္

စိတ္အစဥ္ကို ေရခ်ိဳးၿပီး

အိမ္အၿပင္ထုတ္ကာ ေနလွန္းလိုက္ေတာ့

လမင္းက ငါ့ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးေနတယ္ေလ....။

ကြန္ဒိုင္းရြာတစ္ရြာႏွင့္အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းတံငါးလုပ္ငန္း

တံငါးလုပ္ငန္းၿဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းၿပဳသည့္ တံငါးသည္မိသားစုသည္ ။ ေရကိုမွွီ၍ ေရထဲကရသည့္ ငါေတြကိုေရာင္းခ်ကာ ဘ၀အသက္ ဆက္ရွင္ဖို႕ ေန႕ေန႕ညည လုပ္ကိုင္ၾကရပါတယ္ ။ ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ လုပ္ကိုင္ၾကရၿပီ ဘ၀ကိုရွင္သန္ဖို႕ ရပ္တည္ၾကရပါတယ္ ။ ကြန္ဒိုင္းရြာသည္ လယ္သမားအနည္းစု
သာရွိၿပီ အဓိက တံငါးလုပ္ငန္းၿဖင့္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ၾကပါသည္ ။ ဦးစြာ ကြန္ဒိုင္းရြာ တည္ရွိသည့္ေနရာကို အနည္းအက်ဥ္းေဖာ္ၿပရန္လိုပါသည္ ။ ကြန္ဒုိင္းရြာသည္ ဧရာ၀တီတိုင္းတြင္ တည္ရွိၿပီး ၊ ေဒးဒရဲၿမိဳ႕ပိုင္ၿဖစ္ပါသည္ ။ ရြာငယ္ခြဲတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး အဆဲဟုေခၚေသာရြာၾကီး၏ လက္ေအာက္ခံရြာငယ္လဲ ၿဖစ္သည္ ။ ၿမစ္ကမ္းနံေဘးေတြ တည္ရွိၿပီး ေရလမ္းခရီးၿဖစ္ သြားရသည္ ။ ရန္ကုန္ကေန၍ ေဒးဒရဲ ( သို႕မဟုတ္ ) ကြမ္းၿခံကုန္းမွေန၍ ေလွ ၊ စက္ေလွၿဖင့္ သြားေရာက္ႏိုင္သည္ ။

တံငါးလုပ္ငန္းသည္ ေရလုပ္ငန္းၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ၿမစ္ထဲ ၊ ေခ်ာင္းထဲ ၊ ပင္လယ္ထဲသို႕ပင္ ေၾကာက္ရြ႕ံမႈမရွိ လိႈင္းၾကားထဲတြင္ ဘ၀ကိုရုန္းကန္ၾကရပါသည္ ။ကြန္ဒိုင္းရြာႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္တြင္ အဓိက ဖမ္းမိေသာ ငါးမ်ားမွာ ငါးသေလာက္ ၊ ငါးဒန္ ၊ ငါးပုတ္သင္ ၊ ငါးပုံနား ၊ ကာကတစ္ ၊ ငါးဇရိုင္း ၊ ငါးခူး ႏွင့္ ပုဇြန္အမ်ိဴးမ်ိဳးတို႕ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ေစ်းအေကာင္းဆုံးမွာ ငါးသေလာက္ၿဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္ ။ ငါးသေလာက္တြင္ ရိုးရုိး ၊ ရွယ္ ၊ အလတ္ ၊ ေမာလ္ဒယ္ ဟုခြဲၿခားထားပါေသးသည္ ။ “ ရွယ္ ” ကို ကိုးဆယ္ငါးက်ပ္သားသတ္မွတ္ထားၿပီး “ အလတ္ ” ကို ေၿခာက္ဆယ္သား အထက္ ကိုးဆယ္သားအထိသတ္မွတ္ထားပါသည္။ “ ရိုးရိုး ” ကိုေတာ့ ေၿခာက္ဆယ္သားေအာက္ မွ ေလးဆယ္သားအထိသတ္မွတ္ထားပါသည္ ။ “ ေမာလ္ဒယ္ ” ဆိုသည့္ ငါးသေလာက္မွာေတာ့ ပိန္ပိန္ေလးၿဖစ္ၿပီ အရမ္းကိုကဗ်ာဆန္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ ေစ်းမေကာင္းပါ အရိုးမ်ား၍ ၿဖစ္သည္ ။ တစ္ခုေၿပာၿပရန္က်န္ပါေသးသည္ ငါးသေလာက္ထဲတြင္ ဘိန္းစားဆိုသည့္ ငါးသေလာက္လဲရွိပါေသးသည္ ။ ထိုငါးသေလာက္မွာ အေကာင္ဘယ္ေလာက္ၾကီးၾကီး ၀၀လင္လင္မရွိပဲ ခ်ိန္းခြင္တြင္ ခ်ိန္းလိုက္ပါက အလြန္ပင္ အေလးခ်ိန္နည္းပါသည္ ။ထို႕ေၾကာင့္ ထိုငါးသေလာက္ကို ဘိန္းစားဟု ေခၚရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္ ။

တံငါးလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ေရလုပ္သားၾကီးမ်ားမွာ အဓိက ဖမ္းသည့္ ငါးမွာ ငါးသေလာက္ၿဖစ္ပါသည္ ။ ထို႕ေၾကာင့္ ငါးသေလာက္ “ ပိုက္ ”လို႕ သူတို႕ငါးဖမ္းသည့္ ေရလုပ္ငန္းသုံးကိရိယာကို ေခၚေ၀ၚၾကပါသည္ ။ ငါးသေလာက္ ပိုက္ ကိုေရထဲသို႕ခ်၍ ငါးဖမ္းရသည္ သို႕ရာတြင္ ငါးဖမ္းရာ၌ လူႏွစ္ဦးလိုအပ္ပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ငါးသေလာက္ပိုက္၌ ေခါင္းၾကိဳး ၊ ခဲၾကိဳးဟူ၍ ရွိပါသည္ ။ ပဲ့စီးဟုေခၚေသာ ေလွေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ဦးစီးဟုေခၚေသာ လက္ေအာက္ငယ္သာတစ္ဦး ေပါင္း ႏွစ္ဦးမွသာ ငါးသေလာက္ပုိက္ကို ေရထဲသို႕ပစ္ခ်၍ ရပါသည္ ။ သို႕မဟုတ္ပဲတစ္ဦးတည္းပစ္ပါက မလြယ္ကူႏိုင္ေပ ။ ပင္ပင္ပန္းပန္းၿဖစ္လုပ္ကိုင္ရ
မည္ၿဖစ္သည္ ။ တခ်ိဳ႕ေရလုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္ ေရလုပ္သားၾကီးမ်ားသည္ လူငွား၍မရေသာလည္းေကာင္း ၊ မိမိ မိသားစုမွ ဦးစီးလုိက္မည့္သူမရွိေသာေၾကာင့္ မိမိဘာသာ တစ္ေယာက္တည္းၿမစ္ထဲ၌ ပိုက္ခ်ေလ့ရွိပါသည္ ။ “ ပိုက္ ” ပစ္ရာတြင္ ေရခ်ိန္ ကိုၾကည့္၍ အသုံးခ်ပါသည္ ေရတက္ေရက် ေပၚမူတည္၍ မိမိတို႕ ငါးရွာေသာအရာကို သခ်ာၤဆန္ဆန္တြက္ခ်က္၍ ထားပါသည္ ။ ထိုသို႕တြက္ခ်က္ၿပီး ေရခ်ိန္ကိုကိုက္၍ ငါးဖမ္းမွသာ ငါးတို႕၏ ေနပုံသြားလာပုံ သူတို႕လႈပ္ရွားအစားရွာခိုက္ၿဖစ္မွသာ ပိုက္ထဲသို႕ငါးတိုး၍ ငါးရမည္ၿဖစ္ပါသည္ ။ ၿပီလွ်င္ ေရေအာက္ရွိမၿမင္ႏိုင္ေသာ သစ္ငုတ္ ၊ ေက်ာက္ေဆာင္ငုတ္ စသည့္ ပိုက္ကိုညိွေစေသာ အရာမ်ား၏ တည္ေနရာကိုလဲအေသအခ်ာမွတ္ထားရပါသည္ ။ ထိုအတူပဲ ေရအတက္အက်ေပၚမူတည္၍ ထိုငုတ္မ်ားကို ေရွာင္ရွားရပါသည္ ။

ငါးဖမ္းၿခင္း လုပ္ငန္းမွာ ပင္ပန္း၍ မလြယ္ကူေပ ။ ငါးသေလာက္ပိုက္ ကိုေရထဲသို႕ခ်ယုံႏွင့္ ငါးဖမ္းလို႕မၿပီးေသးပါ ။ မိမိနည္းတူ ေရလုပ္သားမ်ား၏ ပိုက္မ်ားမွာလဲေရထဲတြင္ ေရသယ္ရာေနာက္ လိုက္ပါေမ်ာေနသည့္အတြက္ ပိုက္တခုႏွင့္တခု ပူကပ္ကာ ညိွၿခင္း ၊ ပိုက္ေရထိုး၍ ပိုက္လုံးၿခင္းဟုေခၚေသာ ပိုက္ေခါက္၍ရႈပ္ၿခင္းတို႕ၿဖစ္လာႏုိင္သည့္အတြက္ ေရလုပ္သားမ်ားမွာ မိမိတို႕ငါးဖမ္းရန္ေရထဲသို႕ ေမ်ာထားသည့္ ပိုက္အား ေလွေပၚမေရာက္မခ်င္း စိတ္မေအးစြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရပါသည္ ။ ငါးဖမ္းရာတြင္ ညဘက္သည္ ငါးဖမ္း၍ ငါးအရဆုံးၿဖစ္ပါသည္ ။ ေန႕ဘက္တစ္ေကာင္ရလွ်င္ ညဘက္ႏွစ္ေကာင္ရဖို႕ပိုေသခ်ာသည္ ။ ေန႕ဘက္မွာ တစ္ေကာင္မွ မရပါက ညဘက္တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာ့ရႏိုင္ေသးသည္ ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေရလုပ္သားၾကီးမ်ားသည္ ညဘက္ကိုပို၍ အေလးထားကာ ငါးရွာေလ့ရွိပါသည္ ။

ငါးဖမ္းရာတြင္ အမ်ားစု ဆင္းရဲေသာ ငါးဖမ္းသမားမ်ားမွာ ေလွကိုေရြ႕ေအာင္ ေလွာ္တက္ ၊ ခက္တက္ၿဖင့္ အသုံးၿပဳ၍ သြားလာၾကရပါသည္ ။ တခ်ိဳ႕တက္ႏိုင္ေသာေလွလုပ္သားၾကီးမ်ားမွာ ဟြန္းတာစက္မ်ားသုံး၍ လြယ္ကူသက္သာစြာ သြားလာငါးဖမ္းၾကပါသည္ ။ ၿမစ္ထဲတြင္ ငါးဖမ္းၾကေသာ ေရလုပ္သားမ်ားမွာ ရာသီဥတုအ
ေၿခအေနကိုလည္း အထူးသတိရွိရွိႏွင့္ေနရပါသည္ ။ မိုးတြင္းကာလၿဖစ္ပါက လႈိင္းဒဏ္ေလဒဏ္ မုိးဒဏ္တို႕ကိုမၾကာခဏခံၾကရပါသည္ ။

ကြန္ဒိုင္းရြာသည္ ဧရာ၀တီတိုင္းတြင္ တည္ရွိသည္ႏွင့္အညီ ဧရာ၀တီကိုအမွီၿပဳ၍ ေနထိုင္စားေသာက္ၾကရသည္လို႕ ေၿပာရင္မလြဲႏိုင္ေပ ။ ဒါေၾကာင့္ ဧရာ၀တီသည္ သူတို႕၏ အသက္ေသြးေၾကာၿဖစ္သည္ဟု ထပ္မံေၿပာခ်င္ပါသည္ ။ ဧရာ၀တီတိုင္းေနလုပ္သားၿပည္သူမ်ားမွာ အဓိက ေရလုပ္ငန္းႏွင့္ စပါးလယ္ရာ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို လုပ္ကိုင္ၾကရပါသည္ ။ ကြန္ဒိုင္းရြာကိုနာဂစ္ဆိုတဲ့ ေလနီၾကမ္းရုတ္တရပ္၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ့ညဘက္ၿဖစ္သည္။ရြာရွိအိမ္မ်ားအၿပိဳၿပိဳအပ်က္ပ်က္ႏွင့္ကူပါကယ္ပါေပါ့
ကူသူမရွိကယ္သူမရွိႏွင့္သူတို႕ခ်စ္တဲ့ဧရာ၀တီနဲ႕အတူ တခ်ိဳ႕ေတြ ထာ၀ရအိပ္စက္သြားၾကတယ္ေလ ။ ရြာေပၚမွာက်န္ေနခဲ့တာကအိမ္ရွိတိုင္းငုတ္တခ်ိဳ႕နဲ႕လူတခ်ိဳ႕သာေပါ့၊စားစရာဆိုတာမရွိရိကၡာၿပတ္လပ္၍ဒုကၡ
ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာကြ်န္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕ေရာက္သြားခတယ္ေလ။ကြ်န္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕ေရာက္သြားေတာ့ရြာရွိ
အသက္ၾကီးၾကီးအဖိုးအဖြားေတြကနတ္ၿပည္ကေစလႊတ္လိုကတာမ်ားလားတဲ့။၀မ္းသာ၀မ္းနည္းသူတို႕မ်က္ရည
္ေတြကိုကြ်န္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေနတယ္ေလ။သူတို႕ရဲ႕စကားသံေတြကအခုထိေလလိႈင္းထဲၿပန္႕လြင့္
ေနသလိုပဲဒါေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕ပါလာတဲ့ရိကၡာေတြကိုအၿပည့္အ၀ခ်ေပးၿပီးႏွစ္သိပ္ကာပန္ခဲ့ၾကပါေတာ့
တယ္။ေနာက္တေခါက္ထပ္လာအုံးမွာပါလို႕ေပ့ါ ။

ေနာက္တခ်ိန္ဆိုသည့္အတိုင္းကြန္ဒုိင္းရြာကိုထပ္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ဒီတခါလာၿခင္းမွာအိမ္ေဆာက္ေပးမလို႕
ၿဖစ္ပါတယ္။သူတို႕ပ်က္စီးသြားတဲ့အိမ္ေတြနဲ႕အိုးမဲ့အိမ္မဲ့မိသားစုေတြကြဲကြဲၿပားၿပားၿဖစ္ေနတာကိုစုစည္းေပးလို
ၿခင္းေၾကာင့္ၿဖစ္ပါတယ္။သူတို႕ကြ်န္ေတာ္တို႕ေၿပာေနတဲ့စကားသံေတြကိုနားေထာင္ရင္းအ့ံၾသမႈမ်က္ႏွာအရိပ္
ေတြကို ထင္ေပၚေနပါတယ္ ၿပီေတာ္ အၿပဳံးပြင့္ေတြနဲ႕ အၿပဳံးရိပ္ေတြေရာယွက္ကာ သူတို႕မ်က္ႏွာမွာ ၾကည္လင္၀င္းပေနပါတယ္ ။ ဒါကိုၿမင္ရသူအဖို႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ပီတိေတြၿဖာကာ စိတ္အဆင္မွာ ငါတို႕လူေတြ႕ရဲ႕အသက္ကို အကုန္မကယ္ႏိုင္တာမွ တခ်ိဳ႕အသက္ေတြကိုေတာ့ ကယ္လိုက္ႏိုင္ၿပီေပါ့လို႕ စိတ္
ကူးမိတယ္ေလ ။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ စိတ္ကူးမႈမဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္တို႕ တကယ့္ကိုအသက္ေတြကို ကယ္ခဲ့တာပါ ။ ဒီရြာတြင္မကပါဘူး ဧရာ၀တီတုိင္း ၊ ရန္ကုန္တိုင္းရွိရြာေတာ္္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ၿမဳိ႕ဆင္ေၿခဖုံးရပ္ကြက္မ်ားကိုလဲ လွဴခဲ့ၿပီၿဖစ္ပါသည္ ။ ဧရာ၀တီတိုင္းတြင္ပင္ ေရလမ္းခရီးမွေန၍ ခက္ခဲစြာသြားလာၿပီ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တက္ႏုိုင္သေလာက္ ႏုိင္တဲ့၀န္နဲ႕ ကူၿပီ လွဴဒါန္းမႈေတြ ၿပဳခဲ့ပါတယ္ ။ အခုဆိုရင္ကြန္ဒုိင္းရြာကိုအိမ္ေၿခေတြတည္ေဆာက္ေပးခဲ့ၿပီရြာတြင္မူလတန္းေက်ာင္းပင္တည္ေဆာက္ေပးခဲ့ၿပီၿဖစ္
ပါသည္ ။ ငါးဖမ္းရန္အတြက္ စက္တက္ထားသည့္ ေလွႏွစ္စီးကိုလဲ လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီၿဖစ္ပါသည္ ။ အတိုခ်ဳပ္ရမည့္ဆိုေသာ အခုေဖာ္ၿပထားၿခင္းသည္ အတိုခ်ဳပ္မွ်သာၿဖစ္ပါသည္ ။

ေၾကြမက်တဲ့အလြမ္း . . ေၿခြကာခ်ဖို႕စိတ္ကူးၿခင္း

ေအာ္ . . . မိုးစက္မိုးပြင့္တို႕လဲ

လြင့္ပါးကုန္ပါေလ်ာ့လား

မလြင့္ပါးပဲ က်န္ရစ္ထင္က်ုန္

စြန္းထင္ စြဲကပ္ေနတာက

ေမာင့္ရင္၌ ၿဖစ္တည္

လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲ ပြင့္ေနတဲ့

အလြမ္းပန္းတို႕ပါပဲ

ေၾကြမက် လြင့္ပါးမသြားပဲ

ေ၀ကာဆာ ဖူးကာလႈိင္ေနတာမို႕

ေမာင့္အနား ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံး

အလြမ္းရနံ႕တို႕ႏွင့္ ဖုံးအုပ္ကာ

ေဆြးေဆြးေၿမ့ေၿမ့ ပြင့္ေနလိုက္သည္မွာ

လြမ္းေမာဖြယ္ ေကာင္းလိုက္ပါေပ၏ . . .။

လာၾကည့္လွည့္ပါ

ေမာင့္ခ်စ္သူ အလြမ္းကညာရယ္

အလြမ္းပန္းတို႕ အပင္မ်ိဳးစုံႏွင့္


ထူးၿခားဆန္းၿပာ အလြမ္းပန္းတစ္ခင္း

ေမာင့္ရင္မွာ စိုက္ထားတာပါေနာ္

သို႕ေပမဲ့ . . .

အလြမ္းရနံ႕ ေဆြးေၿမ့ၿခင္းေတြ

ေန႕တိုင္း ပန္းခင္းထဲမွာ

ရႉရႈိက္ေနရတာမို႕

ေမာင့္ရင္ခုန္ၿခင္းေတြလဲ

မတက္ၾကြေတာ့ပါဘူး

ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ မလြမ္းရရင္မေနႏိုင္တဲ့

ေမာင့္ႏွလုံးသား အသဲလႊာဟာ

မင္းကိုမွ မလြမ္းရရင္

အသက္ဆက္ရွင္ဖို႕ မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့သည္မို႕

အခုေလာေလာဆယ္ ေမာင္ေဘးနားမွာ

မင္းမရွိပင္မဲ့

ေနာင္တစ္ခ်ိန္တစ္ေန႕ေန႕မွာေတာ့

မင္းနဲ႕ဆုံကာ

အလြမ္းေတြကို နိဂုံးခ်ဳပ္

ပန္းတစ္ခင္းကို မင္းအခ်စ္ေတြနဲ႕

ေရေလာင္းလိုက္ရင္ၿဖစ္

ေမာင့္ရင္ထဲက ပန္းေတြဟာ

အလြမ္းပန္းတို႕ ၿဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။

ထို႕အတြက္ေၾကာင့္

ေၾကြကာမက်တဲ့ အလြမ္းပန္းတို႕ကို

ေမာင့္ႏွလုံးသားထဲက လြင့္ပါးေအာင္

လာေရာက္ကာ ေၿခြကာခ်ေပးပါေတာ့

အလြမ္းတို႕ရဲ႕ အရွင္သခင္

ခ်စ္သူရယ္ . . .။

ခပ္ေပါေပါကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕ခိုင္းႏႈိင္းၿခင္း

ေန႕ေတြလည္းတစ္ေန႕ၿပီတစ္ေန႕

အလြမ္းေတြလဲ တစ္ရစ္ၿပီတစ္ရစ္

ငါဒီ၀ဲဂရက္ထဲက

ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္မွာလဲလို႕

ၿပန္ကာေတြးၾကည့္

ေမွ်ာ္ကာေငးမိေတာ့ လြမ္းလိုက္တာဟာ

ငါ့အၿဖစ္က သနားသူမရွိ

ကိုယ့္အၿပစ္နဲ႕ကိုယ္

အလြမ္းမ်ားစိုက္ပ်ိဳးမိတာမို႕

မင္းကလြဲၿပီ

ဘယ္သူက ငါ့ကိုလာၿပီး

သနားပါ့္မလဲ ခ်စ္သူရယ္

ဒါေတြကို မင္းသိရက္နဲ႕

ငါ့ကိုတစိမ္းဆန္တဲ့

အၿပဳအမူအေၿပာအဆိုေတြ

ဘာလို႕ မင္းအေၿပာတမ္းခ်သုံးေနတာလဲ

ငါ့ရင္ဘက္ထဲမွာ မင္းတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္

ငါ့ႏွလုံးသား အသဲထဲမွာလဲ

မင္းတစ္ေယာက္တည္းရွိတယ္

ဒါေတြသိရက္နဲ႕မ်ားခ်စ္သူရယ္

ငါ့အလြမ္းေတြကို မင္းဥေပကၡာၿပဳကာ

စကားလုံးခပ္ၿမင့္ၿမင့္ေတြနဲ႕

ငါ့ကိုမႏွစ္သိပ္ပဲ

ငါ့အလြမ္းေတြကို ခ်နင္းခ်င္ရတာလဲ

မင္းဆီက ႏွစ္သိပ္စကားတစ္ခြန္းဟာ

ငါ့အတြက္ မနက္ၿဖန္အသက္ရွင္ဖို႕

အားေဆးတစ္ခြက္ပါ

မင္းကေတာ့ရီသံတခ်ိဳ႕နဲ႕

စာႏွစ္ေၾကာင္းသုံးေၾကာင္းကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၿပီ

ေမးစ္ေလမၿဖစ္စေလာက္ပို႕ကာ

ငါ့ကို ၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႕ လွံထားတယ္ေလ

ငါဟာ မင္းထင္သလိုႏြားတစ္ေကာင္မဟုတ္ပါဘူး

မင္းကိုခ်စ္လြန္းလို႕သာ မင္းေရွ႕မွာေခြးၿဖစ္ခံပင္မဲ့

ငါလဲေဟာင္တတ္ေသးပါတယ္ခ်စ္သူ

ဒါေပမဲ့ .. .

ငါဟာ မင္းကိုအသဲနစ္ေအာင္ခ်စ္တာမို႕

မင္းအတြက္ ငါ့ဘ၀အရာအားလုံးမီးရႈိ႕ပစ္ဖို႕

အစဥ္သင့္ပါ . . .။

ေမွ်ာ္မိပါရဲ႕

မေန႕က သူနဲ႕မေတြ႕ရလို႕

ဒီေန႕ေမွ်ာ္မိပါတယ္

ေမွ်ာ္သာေမွ်ာ္ရ ေပၚမလာတဲ့

ခ်စ္ရသူ သက္ထားကညာရယ္

ေမာင့္ ရင္မွာ

ံခံစားလႈိင္းထ ႏိႈင္းမရေအာင္

မင္းအေပၚမွာ အခ်စ္ေတြၿဖစ္တည္ခဲ့တာမို႕

အခ်စ္ကိုအတည္ၿပဳ ႏွလုံးသားရင္းကာ

ရက္ရက္စက္စက္ ခ်စ္ခဲ့တာပါ

မင္းနဲ႕တစ္ေန႕ မေတြ႕ရရင္

ငါ့ရင္မွာ ေသလုေမ်ာပါ

ခံစားရပုံ အဆန္းသာကို

မည္သုိ႕မည္ပုံ လြမ္းေၾကာင္းႏွင့္

အဓိပၸာယ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ကာ

မင္းေရွ႕မွာ ဖြဲ႕ဆိုခ်င္ပါရဲ႕

အခုေတာ့ၿဖစ္ ေတြ႕ဆုံၿခင္းအခ်ိန္ေတြ

ညေနေဆာင္းၿပီမို႕

အၾကည့္ေတြရယ္ နာရီေပၚကို

မက်ေရာက္ေတာ့ပါဘူး

ဒီေန႕မေတြ႕ခဲ့ရင္ၿဖစ္ နက္ဖန္ေသာအခါ

တစ္ရက္ရက္မွာေတာ့ မင္းနဲ႕ဆုံကာ

ရင္ထဲက စကားလုံးတစ္ထုပ္ကို

ၿဖီၿပခ်င္ပါရဲ႕

သက္ထားကညာရယ္ . . .။

အလြမ္းနဲ႕ငါ

အလြမ္းေတြ အလြမ္းေတြ

ငါ့ကို ရစ္ပတ္ေနၿပီေပါ့

အလြမ္းေတြကိုေတာ့ မခင္တြယ္ခ်င္ပါဘူး

ငါ့ကို လြမ္းရေအာင္အခ်စ္ေတြေပးခဲ့တဲ့

အလြမ္းေပးသူ ေခ်ာႏွမငယ္ကိုေတာ့

ငါ့ရဲ႕ အလြမ္းစာကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕ၿဖစ္ၿဖစ္

အလြမ္းမ်ား ၿပသခြင့္ၿပဳပါ

ငါ့ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

အလြမ္းသစ္ပင္ကို ရွင္သန္ေအာင္

ငါေလေန႕တိုင္း ကဗ်ာမ်ားနဲ႕ေရေလာင္းေနတာပါ

အလြမ္းဆိုတာ ေၿပာေတာ့သာလြယ္ပါတယ္

ငါအခု ခံစားေနရတာေတာ့မလြယ္လိုက္တာဟာ

အလြမ္းမ်ားကိုညည္းညဴးရင္း

ငါေဆြးခဲ့ရတဲ့ ေန႕ေတြမွာ

အလြမ္းစာမ်က္ႏွာေတြ သီဖြဲ႕ခဲ့တာၿဖစ္

ငါ၀ယ္ထားတဲ့ စာအုပ္တစ္ဒါဇင္လဲ

အလြမ္းေတြေၾကာင့္ ကုန္လုနီးပါၿပီ

ငါ့ရဲ႕စိတ္အဆင္း တိမ္တခြင္မွာ

အလြမ္းမ်ားနဲ႕ ေန႕တိုင္းတိမ္ဖုံးေနတာမို႕

ငါ့ဘ၀လဲ ပ်က္လုနီးပါၿပီ . . .

အလြမ္းေပးသူ ေခ်ာႏွမငယ္ရယ္

ငါ့ရင္ခြင္ကို အၿမန္လာၿပီး

အလြမ္းမီးေတြ ၿငိမ္းသတ္ေပးပါေတာ့

ငါဒီလိုနဲ႕သာ ေရွ႕ဆက္လို႕ၾကာရင္ၿဖင့္

အလြမ္းပိကာ အသက္ရယ္ေၾကြက်

ငါ့ဘ၀လဲ ကလယ္ကာခ်

အလြမ္းမ်ားနဲ႕ ဇာတ္သိမ္းရေတာ့မလိုၿဖစ္ေနၿပီမိန္းခေလးရယ္ . . . ။

မင္းလိုခ်င္ရင္ ငါေပးဆပ္ဖို႕အဆင္သင့္

အခ်စ္ကအမုန္း ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးႏွင့္

ထာ၀စဥ္ ေၾကြသက္

ႏွလုံးထပ္သို႕ ထိပါးသိသာ

မသိမသာ ဖဲ့ေၿခြေနတဲ့

အလွမာယာ ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္တဲ့

ေကာင္မေလးေရ . . .

မင္းငါ့ကို ဘ၀ပ်က္

ခါးသက္ေအာင္ လုပ္ေနလဲ

သိတဲ့စိတ္ လစ္လ်ဴရႈ႕

ရင္ထဲမွာ ခိုးလို႕ခုလုမၿဖစ္ပါဘူး

ၿဖဴစင္တဲ့ ေပးဆပ္ၿခင္းအခ်စ္မို႕

ရက္ရက္ေရာေရာ

မင္းသြားဖို႕ အတြက္

ႏွလုံးတစ္စုံၿဖဳတ္ လမ္းခင္း၍

မင္းေသာက္ဖို႕အတြက္

ေသြးေဖါက္တိုက္ကာ

ငါ့ဘ၀နဲ႕မက အသက္ကိုခ်သုံးၿပီး

ခ်စ္မွာပါ … … …

ဒါကိုမွ မေက်နပ္လို႕

ငါ့ဆီက ထပ္လိုခ်င္ေသးရင္

ေနာင္ဘ၀အထိ ကတိတိုင္တည္ကာ

မင္းအတြက္ ထာ၀စဥ္

ဘ၀ဆက္တိုင္း ကြ်န္းၿဖစ္ရပါလို၏လို႕

ငါဆုေတာင္းေပးဖို႕ အဆင္သင့္ပါခ်စ္သူ .. .. …

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မဟုတ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးဖို႕

လက္ထဲမွာကိုင္ထားတာက ေဘာ့(ပ္)ပင္ပါ

အာရုံထဲမွာ ေရာက္လာတာကခ်စ္သူပုံရိပ္

ဒါနဲ႕ …. …..

အေတြးေတြကိုနယ္ခ်ဲ႕ၿပီး

ခ်စ္သူနဲ႕ ေတြ႕ခ်ိန္ေလးကို

ၿပန္လည္အသက္သြင္းမိပါေတာ့တယ္

ရင္ခုန္သံေတြ အၿပည့္နဲ႕

ငါမင္းနဲ႕ ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာေလးမွာ

ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့မိတယ္ …..

သူငါ့ကို ေတြ႕ရင္

ဘယ္လို အၿပဳံးပြင့္ေတြနဲ႕

ငါ့ကိုလွမ္းၿပီး အသိအမွတ္ၿပဳမလဲလို႕

ေႏြးတစ္ခ်ပ္ ေအးတစ္လွည့္

ရင္ခုန္သံေတြနဲ႕ ကားဂိတ္မွာထိုင္ေစာင့္ေနမိတယ္ …

ေဟာ …. သူလာၿပီ

ရင္ခုန္သံေတြ ကသုန္းကရုန္းနဲ႕

ေၿပးထြက္ကာ ၾကိဳမိလို႕

သူ႕အနားေရာက္ေတာ့

ခပ္ေအးေအး အၿပဳံးတစ္ပြင့္နဲ႕ေတာ့

ဆီၾကိဳေလရဲ႕ … …

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ

ခ်စ္သူလာပါ့ လာပါ့မလားလို႕

စိုးရိမ္စိတ္ တခ်ိဳ႕တ၀က္ကို

ေမ့ေဖ်ာက္ၿပီး ယုံၾကည္မႈအၿပည့္နဲ႕

ေစာင့္ေနခဲ့တာပါ .. ..

အခု သူနဲ႕ေတြ႕ရၿပီ . . .

သူက ကားေပၚသို႕

ေနာက္ေၾကာင္း မကင္းတဲ့

မ်က္လုံး ရည္ေ၀ေ၀ေတြနဲ႕

တခ်က္လွည့္ၾကည့္လို႕ . . .

ေအာ္ . . . အေဖာ္မ်ားပါလာေသးလားလို႕

အသက္ခပ္ၾကီးၾကီး အဖိုးနဲ႕အဖြား

အထုပ္ေတြ မႏိုင္မနင္းနဲ႕

ဆင္းလာပါေတာ့တယ္. . .

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္

အထုပ္ေတြကို ကူသယ္လို႕

မဟာၿမတ္မုနိဘုရားေပၚသို႕ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူကြ်န္ေတာ့္ကိုေၿပာလာတာက

ငါခဏေနရင္ ၿပန္မွာတဲ့

ငယ္ရယ္ . . . မရက္စက္ပါနဲ႕ဟာ

ေတြ႕ဆုံခ်ိန္ ခဏတာကို

အသက္မသြင္းပဲ ဘာလို႕

ရင္ခုန္သံေတြကိုလစ္လွ်ဴရႈ႕ခ်င္ရတာလဲ

ကြ်န္ေတာ္ စကားလုံးတခ်ိဳ႕

ရင္ထဲက ရုိးရုိးေလးၿပဳတ္က်လာေတာ့

ခ်စ္သူ မ်က္ႏွာအၿပဳံးရိပ္တခ်ိဳ႕ၿပိဳက်လာပါေတာ့တယ္ . . .

ဒါနဲ႕ အဖိုးနဲ႕အဖြားကို

ဘုရားေပၚလိုက္ပို႕ခဲ့ၿပီး

မႏၲေလးေတာင္ေပၚတက္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္

ငါေလ .. .. ေပ်ာ္လိုက္တာ

သူလက္ဖ၀ါးႏုႏုကို အသားဆုပ္ကိုင္ေတာ့

ရွက္ၿပဳံးမ်က္ႏွာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ကိုတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး

ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းေလအပ္ထားေလရဲ႕ . . .

မႏၲေလးေတာင္ေပၚမွာ သာယာတဲ့ရႈခင္းေတြက

ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ ၀ိုင္းရံလို႕

ၾကည္လင္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႕ ဘုရားဖူးကာ

ဆုေတာင္းခဲ့ၾကပါတယ္ . . .

ဒီဘ၀ဒီသံသရာမက ေနာင္ဘ၀ဆက္တိုင္မွာ

သူနဲ႕ ဆုံစည္းရပါလို႕၏ေပါ့ . . .

ငါ့အေတြးေတြ လြင့္ေမ်ာေနလိုက္တာ

ရင္ခုန္သံေတြ ၿပန္လည္ေႏြးေထြးလို႕

အလြမ္းတခ်ိဳ႕ေတာင္ ရင္ခြင္ထဲမွာ

က်ေပ်ာက္သြားသလိုပဲ

မၾကာပါဘူး အမွတ္ရစရာ

သတိရစရာေတြကို ၿပန္လွန္ေလွာ္ၿပီး

လက္ရွိနဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္လိုက္ေတာ့

မ်က္၀န္းတိမ္ေတြက ဟန္ေဆာင္ကာမထားႏိုင္

ၿပိဳက်သက္ဆင္း ပါးၿပင္ေပၚသို႕

မ်က္ရည္ေခ်ာင္းငယ္တစ္ခု

ခပ္ၿပင္းၿပင္းစီးဆင္းပါေတာ့တယ္

ဒါနဲ႕ ေဘးနားမွာ

ကြ်န္ေတာ့္ကို အသားထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့

ခ်စ္သူစုံတြဲ “ ေမွ်ာ္လင့္မိုးစက္ ”ဓါတ္ပုံေလးက

မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အၿပဳံးပြင့္ေတြနဲ႕

သူတို႕မွာေတာ့ၾကည္ႏူးေနေလရဲ႕ ငါ့မွာေတာ့

အလြမ္းတသိုက္နဲ႕ ပတ္ခ်ာလည္ရိုက္ေနတာပဲ…

ေဟာ … …

ငါ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ေဆြးေၿမ့လာၿပီး

ငါအသက္ရႈရတာ မြန္းၾကပ္လာသလိုပဲ

မၿဖစ္ေသးပါဘူး ငါအခုေသသြားရင္

သူနဲ႕ ထပ္ေတြ႕ၿဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး

အဲ့ဒီေတာ့ စုံတြဲဓါတ္ပုံေလးကို

စာအုပ္ၾကားထဲညွပ္ကာ

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အဆုံးသပ္

အေတြးတခြင္ကို ၿဖတ္ေတာက္ၿပီး

ရင္ခြင္ဟက္တက္ကို ေစာင္ဖုံးၿပီးအိပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ….

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုအၿပစ္ပုံခ်ၿခင္း

လြမ္းေမာဖို႕ ေကာင္းလိုက္တဲ့ည

အၿပင္မွာလဲ လတစ္ၿခမ္းပဲ့

ၾကယ္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕ သာယာေနလိုက္တာ

ငါၾကေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းမစားနား

တစ္ေယာက္တည္းပစ္ထားတဲ့ ခ်စ္သူ

မင္းကိုအၿပစ္တင္ရမွာလား အခ်စ္ကိုရင္ဖြင့္ၿပီးကဗ်ာလုပ္ရမွာလား

မထူးပါဘူးဟာ ငါၿဖစ္ခ်င္တာေတြအားလုံး

အသာကုန္ရင္ဖြင့္လိုက္ေတာ့မယ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အေပၚကို

မတရားပုံခ်ၿပီး ဒီညရင္ထဲက

အထီးက်န္မႈေတြကို ရက္ရက္စက္စက္စကားလုံးေတြနဲ႕

ႏုိတ္ကြက္လိုက္ေတာ့မယ္ .... နာဖို႕သာၿပင္ေတာ့ကဗ်ာေရး ......

လြမ္းခ်င္အုံးဟဲ့ .................

ငါ့ကိုငါဆင္ခ်င္ၿခင္း

ေတြးေ၀ၿခင္းေတြ လြင့္ပါးဖို႕
သူ႕ကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေတြေလ်ာ့ခ်မွၿဖစ္မယ္ .. ။

မ်က္ရည္ေတြ ကုန္ခမ္းလုနီးေနၿပီမို႕
ငါအငိုတိတ္မွ ၿဖစ္ေတာ့မယ္ .. ။

ခံစားရတဲ့ အလြမ္းဒဏ္ကို
ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ၿပီမို႕
သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့ စိတ္ေတြကို
ဥေပကၡာၿပဳေမ့ေၿဖာက္မွ ၿဖစ္ေတာ့မယ္ .. ။

ငါ့သူ႕အတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာက
မနည္းေတာ့ပါဘူး .. ။
ရင္ခုန္ၿခင္းေတြကိုေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့
မ်က္ရည္ေတြလဲ ထည့္မတြက္ပါနဲ႕
ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးစုတ္ပ်က္ေနၿပီမို႕
အဲ့ဒီအေပါက္ေတြကိုေတာ့
မင္းကို ဖာခိုင္းခ်င္တယ္
ငါအသက္ဆက္ရွင္ဖို႕အတြက္မဟုတ္ပါဘူး
မင္းကိုဆက္ၿပီးရင္ခုန္ခ်င္လို႕ပါ .. … .. ။

တမ္းတၿခင္း ေနာင္တ

ညတစ္ည လြမ္းဆြတ္မႈကို

ငယ္ထိပ္ တင္ၿပီး

အတိတ္ေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းၿပန္ဖို႕

ေလွငယ္တစ္စီးနဲ႕ အေတြးပင္လယ္ေၾကာထဲမွာ

ရြက္လႊင့္မိလိုက္ေတာ့ … … …

ေဟာ …. ကြ်န္ေတာ္လန္းဆန္းလာၿပီ


ေလႏုေအးေအးေလ အနားမွာေ၀့၀ဲေနသလိုပဲ

ဒီေနရာ ဒီအခ်ိန္

ဒီဘုရားေပၚ ဒီခုံတန္းေလးမွာ

တစ္ခ်ိန္ေသာ အခါကေပါ့

ငါ့ရင္ခြင္ထဲပုခုံးထပ္မွာ ခ်စ္သူ

မင္းေမွးစက္ခဲ့စဥ္က

ငါ့မွာေလ ေႏြးေထြးလိုက္တာ

ပတ္၀န္းက်င္က သက္ရွိေတြသက္မဲ့ေတြ

ကမၻာၾကီးဘာေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတာလဲ

ပန္းေတြ ဘာေၾကာင့္ပြင့္ရတာလဲ

ငါဘာလို႕ အသက္ရွင္ေနရတာလဲ

အတိတ္ေတြအနာဂတ္ေတြ

ငါေလမေတြးခ်င္ခဲ့မိပါဘူး

သူနဲ႕ခုလိုေ၀းေနရမယ္လို႕လဲ

မေတြးမိခဲ့ပါဘူး …. … ….

ခ်စ္သူရဲ႕အခ်စ္ၿမဳံေအာက္မွာ

ခိုလုံေနခဲ့မိပါတယ္ .. … .. ။

ဒီေန

ငါေဆြးေၿမ့ခဲ့ရတဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ငါလြမ္းခဲ့ရတဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ငါအေတြးေတြမြန္းၾကပ္ခဲ့ရတဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ငါေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မက်ေပ်ာက္ေအာင္

ငါ့ကိုငါထိမ္းသိမ္းခဲ့ရတဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ငါအခ်စ္ေရစဥ္တစ္ခြက္ေလာက္ ေပးပါလို႕သူဆီက

ငါဒူးေထာက္ၿပီးေတာင္းေသာက္ခဲ့တဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ငါ့ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကိုသူ႕ေရွ႕မွာ

ငါဖြင့္ဟခဲ့တဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္အိမ္အၿပန္လမ္းခြဲခဲ့တဲ့ေန႕ ဒီေန႕

ဒီေန႕ဆိုတာ မနက္ၿဖန္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး

ဒါေပမဲ့ ဒီေန႕မွာ

ငါဒီကဗ်ာကိုေရးေနတဲ့အတြက္

ငါထင္ပါတယ္ ငါႏွစ္သက္မုန္းတီး

ၾကဳံဆုံခဲ့တဲ့ေန႕ေတြထဲမွာ

ဒီေန႕ဟာလဲပါရင္ ပါေကာင္းပါလိမ့္မယ္

ထိုအတူပဲ ငါခ်စ္ခဲ့သမွ်

မိန္းခေလးေတြထဲမွာ မင္းဟာလဲပါေကာင္းပါလိမ့္မယ္

ေသခ်ာပါတယ္ ... နင္မပါရင္ေတာင္

နင္အဲ့ဒီေန႕ေတြမွာေတာ့ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးမွာပါ.....

အၿပဳံးတစ္ပြင့္နဲ႕ လက္တစ္ခ်ပ္ၿပကာ ထားခဲ့ေလၿခင္း

ေတြ႕ဆုံခ်ိန္ ခဏတာရယ္

တိုေတာင္းလုိက္တာ ..

ငါသူ႕ကို ေၿပာဖို႕

စကားလုံးေတြေတာင္ စီရုံရွိေသး

ငါ့ေရွ႕က လွည့္ထြက္ၿပီး

အိမ္ၿပန္ဖို႕ ေၿခလွမ္းၿပင္ေနတဲ့ခ်စ္သူ

ငါ့ကို သနားပါ

လက္ၿပကာႏုတ္ဆက္ၿပီး

နင္ငါ့ေရွ႕က လြယ္လြယ္ထြက္မသြားပါနဲ႕

ရင္ခုန္သံေတြ တို႕လို႕တန္းလန္

မ်က္ရည္စက္လက္ အလြမ္းတသိုက္ပိုက္ကာ

က်န္ခဲ့မဲ့ ရင္ခြင္ဟက္တက္ကို

မင္းႏွစ္သိပ္စကား

ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္း တစုံတရာနဲ႕

ငါ့ကိုခ်ဳပ္ေႏွာင္း မေပးေတာ့ဘူးလား ။

ေနာင္ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ေတြ႕ဆုံဖို႕နည္းလမ္းဆိုတာ

မေရရာတဲ့ ငါတို႕ဘ၀ကို

နင္သိရက္နဲ႕

ငါ့ကို အၿပဳံးတခ်က္နဲ႕

လက္ၿပႏုတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားဖို႕က်န္ရြယ္ေနတဲ့ခ်စ္သူ

ငါ့အေတြးေတြေတာင္ နိဂုံးမခ်ဳပ္လိုက္ရပါဘူး

ေနာက္ဆုံးၾကေတာ့လဲ

ငါ့ကိုခပ္ဖြဖြ အၿပဳံးတစ္စုံနဲ႕

လက္တစ္ခ်က္ၿပကာ ႏုတ္ဆက္သြားပါေလရဲ႕ …. … … ။

ဆုေတာင္းၿခင္းညတစ္ညရဲ႕ အေၿခခံအုတ္ၿမစ္

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညတစ္ည

ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲနဲ႕ ၾကယ္ေတြမွိန္တိမ္တိမ္

မိုးသားေတြ အၿပင္မွာ

ခပ္ပါးပါး အလင္းေရာင္ကို

မသိမသာ လြမ္းၿခဳံထားတယ္

ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္မွာ

ခ်စ္သူ ေမွးစက္ေနတယ္

ေပ်ာ္စရာ ခဏတာ

ေတြ႕ဆုံခြင့္ေပး တဲ့ ကံၾကမၼာရယ္

တစ္ဘ၀စာ ငါၾကိဳတင္ၿပီး

ဘိုကင္ လုပ္ထားခ်င္တယ္

ငါ့ရင္ခြင္မွာ သူ႕ကို

ထာ၀ရ တစ္သက္တာလုံး

ခုိလုံခြင့္ ေပးပါလား ….

အဲ့ဒီအတြက္ ငါဘယ္ေလာက္ထိ

ေပးဆပ္ၿခင္းေတြနဲ႕ မင္းကိုလက္ထိုးရမလဲ ….။

ခ်စ္သူရယ္ မင္းနဲ႕ေတြ႕ခ်ိန္က

ခဏေလးပါေနာ္ ….

ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ နာရီလက္တံတို႕ရယ္

ေရွ႕ဆက္မသြားပါနဲ႕ ဒီေနရာမွာပဲ

ရပ္တန္႕ေပးပါေတာ့ … … …။

ကမၻာၾကီးရယ္ မလည္ပါေတာ့နဲ႕

ကြ်န္ေတာ္္ခ်စ္သူ ရင္ခြင္ထဲက

ၿပန္ထြက္သြားမဲ့ အခ်ိန္ေတြကို

ရင္မဆို္င္ရဲလို႕ပါ …။

ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုအင္အားေတြနဲ႕

မင္းနဲ႕ လမ္းခြဲၿပီး

အိမ္ၿပန္ရမွာလဲ …

ေမာင္ဘယ္လို ပုံစံမ်ိဳးနဲ႕

ငယ့္ကို လက္ၿပႏုတ္ဆက္ၿပီ

က်န္ခဲ့ရမွာလဲ …။

ေၿပာပါအုံးခ်စ္သူရယ္

ငါမနက္ဖန္ကိုမေရာက္ခ်င္ဘူး

အဲ့ဒီေတာ့ …. ….

အခ်ိန္ေတြကို ပန္းပုထုၿပီး

နာရီလက္တံေတြကို ၾကိဳးခ်ည္ထားရမယ္

ခ်စ္သူကိုၾကေတာ့

ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ေသာ့ခတ္ကာ

သိမ္းထားလိုက္ေတာ့

ငါ့ႏွလုံးထဲက မင္းဘယ္မွ

ထြက္မသြားပါေတာ့နဲ႕ ငါ့ရင္ခြင္

ရင္ခုန္ၿခင္းသံစဥ္ေတြ ေအာက္မွာ

မင္းခိုလုံၿပီး တစ္ဘ၀လုံး

ေမွးစက္ကာ အိပ္စက္လိုက္ပါေတာ့

ခ်စ္သူ ငယ္ရယ္ …… ။

မင္းသိဖို႕ေတာ့

ငါခံစားေနရတာ နင္သိပါ့မလား

ငါေၾကကြဲေနရတာေရာ နင္ၿမင္ႏိုင္ပါ့မလား

၀မ္းနည္းစြာ တမ္းတရင္

လြမ္းမိတဲ့ ရက္ေတြက

ငါ့ကို ေလွာင္ေၿပာင္ေနသလိုပဲ

ငါ့အနားမွာ မင္းမွမရိွတာ

ေၾကကြဲေနရတာ အဆန္းလား

တကယ္ဆို မင္းသိဖို႕ေတာ့ေကာင္းပါတယ္

ငါလြမ္းရက်ိဳးနပ္ေအာင္လို႕ေလ ...

အၿဖဴေရာင္ ... သူငယ္ခ်င္း

ငါကခ်စ္ရတဲ့သူပါ

နင္ကခ်စ္သူရွိတဲ့သူပါ

နင္နဲ႕ငါေတြ႕တဲ့အခါ

နင္ကေတာ့ အၿဖဴေရာင္သက္သက္ၿပဳံးၿပခဲ့တယ္ ။

ငါကေတာ့ ရင္ခုန္သံတစ္၀က္တစ္ၿပက္နဲ႕

တကယ္ေတာ့ ငါမွားတယ္ဟာ

နင္နဲ႕ငါက .. .. ..

အၿဖဴေရာင္ .. .. .. သူငယ္ခ်င္းေတြပါ ။